Zdobyty płomień

W tradycji prawosławnej mnisi - starcy pełnią funkcję nieco podobną do kierownictwa duchowego w tradycji zachodniej, choć nawet sam tytuł ojca jaki jest im nadawany wskazuje na zupełnie inny rodzaj relacji duchowej. Ich ojcostwo opiera się przede wszystkim na własnym doświadczeniu życia modlitwą i w ascezie. Wielu z nich było prostymi ludźmi, którzy jednak dzięki bliskości Boga, stałej modlitwie i medytacji Pisma Świętego zdobywali niezwykłą mądrość, którą dzielili się potem z poszukującymi. Taką postacią był też autor listów zebranych w tej książce, żyjący na przełomie XIX i XX wieku. Teksty pisane do różnych osób zawierają praktyczne wskazówki dotyczące modlitwy, stanów ducha, pokus czy doświadczeń mistycznych.

„Nie należy obawiać się słabości, gdyż Pan zszedł z niebios dla słabych. Jeśli człowiek zdaje sobie sprawę z własnej niemocy i wyraża skruchę, Pan w swej dobroci nie wspomni jego słabości i grzechów. Najbardziej trzeba bać się diabelskiej pychy, próżności, nienawiści i osądzania, a niemoce poskramiają pozorną pobożność”.

Ojciec Jan z Wałaamu (1873-1958) – prosty człowiek, który zaczynał życie monastyczne od najniższego statusu. Jego duchowość opierała się na stałej lekturze Pisma Świętego, tradycji Ojców Kościoła oraz Filokalii.