W tradycji prawosławnej mnisi - starcy pełnią funkcję nieco podobną do kierownictwa duchowego w tradycji zachodniej, choć nawet sam tytuł ojca jaki jest im nadawany wskazuje na zupełnie inny rodzaj relacji duchowej. Ich ojcostwo opiera się przede wszystkim na własnym doświadczeniu życia modlitwą i w ascezie. Wielu z nich było prostymi ludźmi, którzy jednak dzięki bliskości Boga, stałej modlitwie i medytacji Pisma Świętego zdobywali niezwykłą mądrość, którą dzielili się potem z poszukującymi. Taką postacią był też autor listów zebranych w tej książce, żyjący na przełomie XIX i XX wieku. Teksty pisane do różnych osób zawierają praktyczne wskazówki dotyczące modlitwy, stanów ducha, pokus czy doświadczeń mistycznych.
„Nie należy obawiać się słabości, gdyż Pan zszedł z niebios dla słabych. Jeśli człowiek zdaje sobie sprawę z własnej niemocy i wyraża skruchę, Pan w swej dobroci nie wspomni jego słabości i grzechów. Najbardziej trzeba bać się diabelskiej pychy, próżności, nienawiści i osądzania, a niemoce poskramiają pozorną pobożność”.
Ojciec Jan z Wałaamu (1873-1958) – prosty człowiek, który zaczynał życie monastyczne od najniższego statusu. Jego duchowość opierała się na stałej lekturze Pisma Świętego, tradycji Ojców Kościoła oraz Filokalii.
Wydawca: | Tyniec |
Tłumaczenie: | Krystyna Mamajko |
Rok wydania: | 2012 |
Format: | 14 x 21 cm |
Oprawa: | miękka ze skrzydełkami |
Liczba stron: | 170 |
ISBN: | 978-83-7354-432-1 |
Sklep korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką dotyczącą cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.