Joye

Tytuł płyty: Joye: Les plaintes de Gilles de Bins dit Binchois (Radość: lamenty Gillesa Binchoisa) wydaje się sprzeczny, tak samo jak określenie kompozytora mianem „pére de joyeusetè” - „ojca radości”, jak nazywał go Ockeghem - pomimo wyraźnej melancholii przebijającej z jego muzyki. Björn Schmelzer, twórca i szef Graindelavoix mówi: „Binchois jest jednym z największych pieśniarzy wszechczasów. On (i Ockeghem) żył i kochał żyć w świecie pełnym paradoksów, które miały swoje odzwierciedlenie w jego twórczości. Szczęście i radość dla tych kompozytorów nie były pospolitymi uczuciami, ale czymś głębszym, wzniosłą rozkoszą, błogością, której można doświadczyć tylko w smutku, rozpaczy, samotności i braku miłości”. Śpiewakom z Graindelavoix towarzyszy zespół instrumentalny: dwoje skrzypiec, harfa i lutnia. Jednak na płycie zaprezentowano przekrój brzmienia: od zespołu męskiego a capella, po głos solowy z towarzyszeniem wszystkich czterech instrumentów, choć najczęściej będą to jeden do czterech głosów w towarzystwie dwóch do czterech instrumentalistów. W składzie śpiewaków usłyszymy także dwa głosy żeńskie. W warstwie interpretacyjnej uwagę zwraca często - wydawałoby się przesadnie - wolne tempo oraz bogactwo ornamentacji i improwizacji, a także wibrująca i zdecydowana warstwa instrumentalna.

Gilles Binchois był jednym z trzech najsławniejszych kompozytorów wczesnego XVw. oraz jednym z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły burgundzkiej.

Spis utworów:

Adieu mes tres belles amours
Amoureux suy
Je ne pouroye estre joyeux
Se la belle n’a voloir
Qui veut mesdire
Mon seul et souverain désir
Les tres doulx yeux
Adieu, jusque je vous revoye
Tant plus ayme
Esclave puist yl devenir
Adieu mon amoureuse joye
Déploration sur la mort de Binchois
(Johannes Ockeghem)

Czas nagrania 73:52