Mandatum. To czyńcie na moją pamiątkę

Porywające rozważania nad znaczeniem Jezusowego wezwania „To czyńcie na moją pamiątkę”, których punktem wyjścia jest wielkoczwartkowy obrzęd obmywania nóg, nazywany mandatum. Autor pokazuje, że nie jest to nakaz celebrowania jakiegoś kolejnego religijnego rytuału przez kastę kapłanów, ale skierowane do każdego z chrześcijan wezwanie do stania się nowym człowiekiem. Człowiekiem, którego charakteryzować będzie postawa wyrażona może najpełniej w zaskakującym i szokującym dla uczniów geście Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy. 

„Jan nie zapisał słów ustanowienia Eucharystii. Natomiast napisał, czym ma być dla nas Eucharystia i jak może ona przemienić, ukierunkować nasze życie. Tam, gdzie w innych Ewangeliach są zamieszczone słowa przeistoczenia, u Jana następuje opis umywania nóg uczniom przez Jezusa. Wczuwając się w ducha Ewangelii Janowej, pierwotny Kościół nie sprawował w Wielki Czwartek wieczorem Eucharystii, lecz jedynie obrzęd zwany mandatum, czyli obrzęd umywania nóg".