Chorał Kościoła zachodniego

„Chorał Kościoła zachodniego” – podręcznik (tytuł ang. Western plainchant: a handbook, Oxford University Press) Davida Hileya to fundamentalna pozycja, która w sposób systematyczny, jasny i wyczerpujący porusza problematykę związaną z historią, systematyką, notacją, znaczeniem i interpretacją chorału gregoriańskiego. Książka profesora Instytutu Muzykologii w Ratyzbonie, jest pozycją bardzo cenioną wśród specjalistów w dziedzinie chorału, klarownie wprowadzającą w jego świat. Jest też podręcznikiem przydatnym zarówno dla osób, które dopiero poznają to zagadnienie, jak i do pogłębionych studiów. Publikacja omawia wszelkie kwestie związane ze śpiewem kościoła, od opisu nabożeństw, do których śpiew chorałowy był przeznaczony, różnych rodzajów chorału oraz typów notacji począwszy, poprzez opis średniowiecznych źródeł i traktatów teoretycznych, rozwój repertuaru od czasów najstarszych, aż do odnowienia roli tego śpiewu we współczesności. Znajdziemy też porównanie różnic i relacji pomiędzy chorałem gregoriańskim a starorzymskim, ambrozjańskim, mozarabskim i innymi tradycjami chorałowymi, poznamy jego najważniejsze centra i historię rozprzestrzeniania się chorału w Europie. Książka zawiera ponad 200 wartościowych przykładów muzycznych, a także odniesienia do niezwykle szerokiej bibliografii, dając wskazówki do jeszcze bardziej szczegółowych studiów. Wydanie polskie jest najnowszą, aktualizowaną przez autora wersją książki.

Do wydania polskiej wersji tej książki i wypracowania jej ostatecznego kształtu przyczyniło się wielu znakomitych znawców i badaczy chorału: tłumacz Maciej Kaziński, dr Jakub Kubieniec, dr Agnieszka Budzińska-Bennett, dr hab. Michał Sławecki, s. dr hab. Susi Ferfoglia, ks. dr Lucjan Dyka.

 „W pierwszym rzędzie chciałem przedstawić książkę, z której mogliby skorzystać zarówno ci, którzy spotykają się z monodią chorałową po raz pierwszy, jak i ci, którzy potrzebują przewodnika po specjalistycznej literaturze. Książka wychodzi z założenia – uzasadnionego w dobie powszechnego zeświecczenia – że wiele aspektów liturgii i jej śpiewu, a nawet sprawy bardzo podstawowe, są czytelnikowi nieznane”.
[Ze „Wstępu” autora]