Nowe stare błędy

Mistrzowska ocena rzeczywistej wartości idei, które współcześnie pojawiają się w kontekście moralności, religii, nauki, socjologii, psychologii i humanizmu. Brak tu wyrozumiałości dla tych, którzy uważają, że to, co nowoczesne, jest zawsze najlepsze, a także dla tych, którzy uważają, że to, co nowoczesne, jest zawsze złe. Autor krytykuje kult użyteczności, którą współczesność utożsamiła z prawdą. Z pełną lekkości przenikliwością tłumaczy, że metoda naukowa nie jest jedynym źródłem poznania, a nadprzyrodzone nie jest synonimem niewytłumaczalnego. Uświadamia, że prawda jest niezmienna.

„Kościół uwielbia spory, a to z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że intelektualny konflikt jest pouczający. Po drugie dlatego, że Kościół jest do szaleństwa zakochany w racjonalizmie. Wielka struktura Kościoła katolickiego została wzniesiona właśnie poprzez spory. (...) Liczba formułowanych obecnie doktryn nie jest nawet zbliżona do liczby dogmatów ustanowionych przez Kościół we wczesnych latach istnienia. Dzieje się tak dlatego, że mniej jest sporów, a co za tym idzie, mniej jest myślenia. Żeby zostać heretykiem, trzeba myśleć - chociażby się w tym myśleniu popełniało błędy”.

Fulton John Sheen (ur. 8 maja 1895 w El Paso, zm. 9 grudnia 1979 w Nowym Jorku) – amerykański duchowny katolicki, biskup pomocniczy Nowego Jorku, biskup Rochester i arcybiskup tytularny Newport. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do seminarium w St. Paul, a następnie obronił doktorat w Waszyngtonie. Po święceniach w 1919 wyjechał na prestiżowy uniwersytet w Leuven w Belgii, gdzie jako pierwszy Amerykanin uzyskał nagrodę kardynała Merciera za najlepszy traktat filozoficzny. Szeroki rozgłos zyskał jako kaznodzieja, rekolekcjonista i nauczyciel. Od 1930 prowadził audycję radiową, której słuchało 4 mln. Amerykanów. Do końca życia znany był jako płomienny mówca, a kazania które głosił przyciągały tłumy.