W drodze, lipiec 2021: Zainwestuj w starość

Zainwestuj w starość
Zacznijmy od starości. Żyjemy coraz dłużej, często w coraz lepszym zdrowiu i kondycji. Bogu dzięki! Niestety, nie zawsze umiemy tę starość dobrze zagospodarować. Dla wielu osób wiąże się ona z samotnością, brakiem kontaktów z bliskimi, siedzeniem w domu. Czują się już nikomu niepotrzebne, bo wszystko, co miały w życiu do zrobienia, już zrobiły. Praca zawodowa się skończyła, dzieci się wyprowadziły i mają swoje rodziny, wnuki odchowane. A co z życiem, które trwa, i które warto sensownie zagospodarować? O starości trzeba pomyśleć wtedy, kiedy jesteśmy sprawni, aktywni, kiedy pracujemy. „Dobrze mieć kilkoro przyjaciół, dobrych znajomych, taką, jak to mówimy, swoją paczkę, z którą się spotykamy i lubimy robić razem jakieś rzeczy. Dlaczego nie inwestować w relacje z sąsiadami? To też jest coś wartościowego. I druga rzecz, niezwykle ważna – inwestycja w swoje zainteresowania” – radzi psychoterapeutka Barbara Smolińska. Polecam tę rozmowę – i młodym, i starszym. O swojej starości i związanych z nią ograniczeniach opowiada w bardzo przejmującej rozmowie dominikanin ojciec Jan Andrzej Kłoczowski OP. Tym, którzy znają „Kłocza”, nie trzeba reklamować tego tekstu, a tych, którzy nigdy się z ojcem się nie spotkali, gorąco zachęcam do przeczytania tej rozmowy.

Bieda i przesyt
Dopełnieniem tego tematu jest wywiad z Joanną Sadzik ze Stowarzyszenia WIOSNA, która opowiada o tym, jak wygląda polska bieda. A bieda, to nie tylko żebracy, których spotykamy na ulicach. To także tysiące starszych ludzi, których nie stać na wykupienie leków w aptece, zapłacenie czynszu za mieszkanie i rachunków za prąd. Którzy nie mogą marzyć o wyjściu do kina, kupieniu nowej pralki czy choćby o pójściu z przyjaciółkami do kawiarni. Bieda to dzieci, dla których jedynym posiłkiem w ciągu dnia jest obiad w szkole. Muszę przyznać, że kiedy czytałam tę rozmowę, zrobiło mi się wstyd – mam poczucie, że zbyt rzadko rozglądamy się z uwagą wokół siebie i zbyt rzadko wyciągamy pomocną dłoń. Jednym brakuje, inni czują przesyt. Jak to zrobić, żeby chcieć mniej i z wdzięcznością przyjmować to, co się ma, pisze Zofia Jazdon.

Daj wiarę
Teraz coś dla rodziców, zwłaszcza tych, którzy mają małe dzieci. Jak rozmawiać z nimi o Bogu, jak odpowiadać na trudne pytania związane z religią i jak je wprowadzić w wiarę – o tym przeczytacie w tekście Hanny Sołtysiak, która od wielu lat przygotowuje dzieci do wczesnej pierwszej komunii świętej. A jak dorosłym mówić o Bogu? Co zrobić, by to mówienie nie było tylko przypominaniem nakazów i zakazów, ale żeby prowadziło do dojrzałej, rozumnej wiary – o tym pisze redaktor naczelny miesięcznika Roman Bielecki OP.