Dominikański kalendarz liturgiczny 2022 (ebook)

Odpowiadając na to zapotrzebowanie Dominikański Ośrodek Liturgiczny przygotował specjalne wydanie kalendarza liturgicznego w formie PDF.

Zamówienia na Dominikański kalendarz liturgiczny na 2022 w formie ebooka można składać za pomocą formularza na stronie:
https://liturgia.dominikanie.pl/zapisy/kalendarz/ebook/

Od 2019 roku Fundacja Dominikański Ośrodek Liturgiczny przygotowuje Dominikański kalendarz liturgiczny na potrzeby Zakonu Kaznodziejskiego i Rodziny dominikańskiej. Zadbano o dopracowanie go w każdym szczególe, aby był wygodnym narzędziem w dbaniu o piękno celebracji we wspólnotach dominikańskich. 

Dominik Jurczak OP
prowincjalny promotor liturgii
(ze wstępu do Kalendarza)

Drodzy Bracia i Siostry,

z nieukrywaną radością publikujemy Dominikański kalendarz liturgiczny na 2022 rok - przewodnik mający być wyrazem jedności modlitwy dominikanów i tych wszystkich, którzy chcą modlić się razem z nami. Użyta przed chwilą liczba mnoga nie jest przypadkowa. Kalendarz bowiem nie powstałby, gdyby nie godne podziwu zaangażowanie wielu osób, rozsianych w różnych zakątkach świata. Niech mi wolno będzie rozpocząć właśnie od podziękowań: Piotrowi Andrzejowi Górskiemu (dominikańskiemu tercjarzowi z Warszawy), Joannie Grabarskiej (graficze z Gdańska), Michałowi Wsiołkowskiemu (pracownikowi Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego z Krakowa i koordynatorowi projektu) oraz o. Mikołajowi Walczakowi (na co dzień mieszkającemu w Tarnobrzegu). Po kilku latach współpracy mogę zaświadczyć, że to naprawdę zgrany i gotowy do poświęceń zespół!

W ubiegłym roku nowością była elektroniczna wersja Kalendarza, która spotkała się z życzliwym przyjęciem. Wbrew początkowym obawom, nie obniżyła ona zapotrzebowania na drukowaną wersję Kalendarza. Za wszystkie słowa uznania, wszelkie sugestie i komentarze, w imieniu całego zespołu serdecznie dziękuję.

Jak to się stało zwyczajem, chciałbym w tym miejscu wspomnieć o kilku „aktualnościach liturgicznych”. Nie jest ich bynajmniej tak mało, co dowodzi, że liturgia stanowi - i powinna stanowić - ważny wymiar naszego życia. Stwierdzenie to naturalnie nie dotyczy jedynie rodziny dominikańskiej, lecz całego Kościoła.

W kontekście wciąż panującej pandemii koronawirusa oraz związanych z nią obostrzeń po raz kolejny chciałbym zaapelować o staranność i wrażliwość na kwestie liturgiczne. Odnosi się to nie tylko do nieujarzmionej kreatywności, lecz również do poszukiwania jedności w celebracjach, także na poziomie znaku. Punktem wyjścia i punktem odniesienia powinny być obowiązujące przepisy liturgiczne, a nie własne upodobania. Żadna celebracja nie powinna być areną walk czy przepychanek liturgicznych. W takim samym stopniu waga ta odnosi się do wszystkich: tak celebransów, jak i wiernych przystępujących do komunii. Każdy z nas powinien być sługą liturgii a nie jej właścicielem.

Pozostając w temacie pandemii przypominam, że w ubiegłym roku Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów opublikowała formularz mszalny in tempore universalis contagii. Znajdziecie go na s. XXX. Ma on charakter pokutny, stąd zaleca się, by przy jego użyciu nakładać szaty liturgiczne w kolorze fioletowym. Informacje odnoszące się do tego, kiedy wolno używać formularza „w czasie pandemii”, znajdują rubryce przed samym formularzem.

W kontekście zaplanowanej na początek 2022 roku Kapituły Prowincjalnej, w Kalendarzu zostały umieszczone wezwania w intencji pomyślnego jej przebiegu. Zachęcam, by używać ich w trakcie wspólnych jutrzni i nieszporów. Wezwania te są polskim tłumaczeniem Proprium Ordinis Praedicatorum z 1982 roku. Tych samych formularzy będziemy używać do modlitwy o pomyślność Kapituły Generalnej, mającej odbyć się w Meksyku w sierpniu 2022 roku.

Ostatnie miesiące obfitowały w rozmaitego rodzaju decyzje papieża Franciszka, wśród których znalazły się również beatyfikacje i kanonizacje. Zaczynając od tych ostatnich. 24 kwietnia 2021 kanonizowana została św. Małgorzata z Città di Castello - tercjarka dominikańska z przełomu XIII i XIV wieku. Do katalogu świętych została wpisana pod datą 13 kwietnia, co koresponduje z jej dies natalis. Zachęcam, by przy tej okazji zapoznać się z życiorysem św. Małgorzaty. 

W polskim kontekście mieliśmy kilka beatyfikacji, ważnych dla życia Kościoła w Polsce. I tak bł. Róża Czacka najprawdopodobniej będzie wspominana 19 maja, a bł. kard. S. Wyszyński 28 maja (w rocznicę śmierci). Wciąż czekamy na beatyfikację bł. Jana Macha oraz, co z tym związane, datę jego wspomnienia. Miejmy nadzieję, że decyzje odpowiednich dykasterii rzymskich pojawią się niebawem.

Z pozostałych nowości warto odnotować zmianę wspomnienia z 29 lipca: ze św. Marty na świętych Marty, Marii i Łazarza. Oznacza to w konsekwencji także zmianę tekstów formularzy mszalnych. Grono doktorów Kościoła zasiliło trzech kolejnych świętych: Grzegorz z Nareku (27 lutego), Jan z Avila (10 maja) i Hildegarda z Bingen (17 września). Ich wspomnienia liturgiczne pozostają ad libitum.

Papież Franciszek ustanowił także Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych, po raz pierwszy „obchodzony” już w tym roku, jaki zwyczajowo ma przypadać na ostatnią niedzielę lipca. Nastąpiła zmiana w obchodach Światowych Dni Młodzieży na poziomie diecezjalnym. Dotychczas odbywały się one Niedzielę Palmową, a obecnie zostały przeniesione na ostatnią niedzielę roku kościelnego, to znaczy, na Niedzielę Chrystusa Króla.

Wśród dokumentów papieskich odnoszących się bezpośrednio do liturgii wypada odnotować zwłaszcza dwa: motu proprio Spiritus Domini z 10 stycznia 2021 na temat dopuszczenia osób płci żeńskiej do urzędowej posługi lektoratu i akolitatu oraz motu proprio Traditionis custodes z 16 lipca 2021 w sprawie stosowania liturgii rzymskiej poprzedzającej reformę z 1970 roku. Od razu należy dodać, że oba dokumenty domagają się dalszych doprecyzowań i rozporządzeń.

I tak, w przypadku pierwszego - dotyczącego posługi kobiet w liturgii - należy oczekiwać, że odpowiednie decyzje zapadną na poziomie Konferencji Episkopatu Polski. W kontekście naszych dominikańskich celebracji dokument ten warto odczytać jako dowartościowanie posługi lektora i akolity, zwłaszcza w trakcie wspólnych Eucharystii. Nie mają być one przykrym obowiązkiem, do którego koniecznie zaprzęgnąć trzeba świeckich uczestników liturgii, lecz przywilejem i posługą. Mają być swoistego rodzaju formą życia i duchowości, jaka prowadzi nas wszystkich do pełniejszego i piękniejszego celebrowania Eucharystii.

Odnośnie do Traditionis custodes, pojawiło się już sporo komentarzy i w wielu diecezjach zapadły pierwsze decyzje. Dokument ten bowiem daje kompetencje, a wręcz nakazuje biskupowi diecezjalnemu uregulować kwestie celebracji „mszy przedsoborowych”, to znaczy z użyciem mszałów sprzed 1970 roku. Innymi słowy, Traditionis custodes odnosi się do mszy celebrowanych z udziałem wiernych na stałe. Warto w tym miejscu wyartykułować, a czynię to także jako prowincjalny promotor liturgii, że obok decyzji papieża czy lokalnego biskupa sprawę celebracji dominikanów reguluje Statut Polskiej Prowincji: „Kościoły nasze winny świecić przykładem starannie sprawowanej liturgii w jej odnowionej przez Sobór Watykański II postaci” (SPP, n. 10). W tym kontekście, powtórzmy, motu proprio papieża Franciszka dotyka nas - polskich dominikanów - wyłącznie pośrednio. W grę wchodzą także decyzje podjęte przez wcześniejsze kapituły prowincjalne.

Na koniec dwie „nieregularności”, z jakimi będziemy mieli do czynienia w 2022 roku. Pierwsza dotyczy kolizji dwóch uroczystości przypadających 24 czerwca: Najświętszego Serca Pana Jezusa i narodzenia św. Jana Chrzciciela. W zaistniałej sytuacji Kongregacja zdecydowała, by drugą uroczystość świętować dzień wcześniej, 23 czerwca. Druga natomiast dotyczy uroczystości św. Wojciecha, patrona Polski. Ze względu na oktawę Wielkanocy, uroczystość ta została przeniesiona na na wtorek 26 kwietnia.

Po tej serii rozmaitych informacji nie pozostaje mi nic innego niż życzyć, by Dominikański kalendarz liturgiczny na 2022 rok służył zbudowaniu nas wszystkich!

In Christo,

Dominik Jurczak OP
prowincjalny promotor liturgii

Rzym, październik 2021