Doświadczenie a teologia. Studium przemian i rozwoju scientia fidei Josepha Ratzingera na podstawie Opera omnia

Spis treści:

Wykaz skrótów
Bibliografia
Przedmowa
Wstęp

Rozdział I
Quaestio veritatis
1. Kontekst historyczno-egzystencjalny
1.1. Doświadczenie domu rodzinnego
1.2. Doświadczenia nazizmu
1.3. Doświadczenie spotkania z mistrzami teologii
1.3.1. Święty Bonawentura – theologia ancilla veritatis
1.3.2. Romano Guardini – związek filozofii i teologii z prawdą
1.4. Doświadczenie Tübingen
2. Linia rozwoju
2.1. Prawda i mądrość
2.2. Natura prawdy
2.3. Prawda Objawienia
2.4. Logos i ethos
2.5. Prawda i uniwersytet
2.6. Prawda i wolność. 74
2.7. Prawda chrześcijaństwa – w stronę quaestio Dei
3. Ciągłość i przełom
3.1. Ku istnieniu prawdy
3.2. Ku wolności z prawdy
3.3. Ku Bogu
Rozdział II
Quaestio Dei
1. Kontekst historyczno-egzystencjalny
1.1. Doświadczenie miłości ojcowskiej – doświadczenie Boga jako Ojca
1.2. Doświadczenie bożka totalitaryzmów
1.3. Doświadczenie spotkania z mistrzami teologii
1.3.1. Święty Augustyn – serce spoczywające w Bogu
1.3.2. Święty Benedykt z Nursji – quaerere Deum
1.3.3. Romano Guardini – posłuszeństwo bytu
2. Linia rozwoju
2.1. Kim Bóg nie jest – dezabsolutyzacja i odrzucenie Boga
2.2. Bóg jest Stwórcą
2.3. Bóg jest Miłością
2.4. Bóg jest Ojcem
2.5. Prymat Boga
2.6. Zakład Ratzingera: veluti si Deus daretur
2.7. Ujrzeć oblicze Boga – w stronę quaestio Christi
3. Ciągłość i przełom
3.1. Ku Bogu żywemu
3.2. Ku Bogu dobremu
3.3. Ku Chrystusowi

Rozdział III
Quaestio Christi
1. Kontekst historyczno-egzystencjalny
1.1. Doświadczenie relatywizacji/abolicji (w) chrystologii
1.1.1. Redukcjonizm historyczny Adolfa von Harnacka
1.1.2. Redukcjonizm historyczny Rudolfa Bultmanna
1.1.3. Chrystologia exodusu – dążenia teologii wyzwolenia
1.1.4. John Hick i relatywistyczna teologia religii
1.2. Doświadczenie spotkania z mistrzami teologii
1.2.1. Święty Paweł – chrystocentryzm
1.2.2. Romano Guardini – prawda Jezusa Chrystusa
1.3. Doświadczenie lat 2013 i następnych
2. Linia rozwoju
2.1. Jezus Chrystus jako Syn
2.1.1. Syn Boży
2.1.2. Syn
2.1.3. Syn Człowieczy
2.2. Jezus Chrystus jako odwieczny Logos – Sens
2.3. Jezus Chrystus jako Logos wcielony
2.4. Jezus Chrystus Ukrzyżowany
2.5. Jezus Chrystus Zmartwychwstały
2.5.1. Zmartwychwstał dnia trzeciego
2.5.2. Wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca
2.5.3. Chrystologia zmartwychwstania
2.5.4. Chrystologia wniebowstąpienia
2.6. Egzystencjalny chrystocentryzm: liturgia i życie
2.7. Jezus Chrystus i Jego Kościół. Chrystologiczne podstawy eklezjologii – w stronę quaestio Ecclesiae
3. Ciągłość i przełom
3.1. Ku chrystologii integralnej
3.2. Ku personalizmowi dialogicznemu
3.3. Ku Kościołowi Pana

Rozdział IV
Quaestio Ecclesiae I – Concilium
1. Kontekst historyczno-egzystencjalny
1.1. Doświadczenie Kościoła połowy XX wieku
1.2. Doświadczenie Vaticanum II – peritus
1.3. Doświadczenie rozdroża: sobór czy wspólnota
2. Linia rozwoju
2.1. Duch Jezusa Chrystusa i Kościół
2.2. Ekumenizm i dialog międzyreligijny – Einheit durch Verschiedenheit
2.3. Kościół wobec ducha czasu
3. Ciągłość i przełom
3.1. Ku prawdzie, istocie i interpretacji Soboru Watykańskiego II
3.2. Ku „odświatowieniu” Kościoła
3.3. Ku komunii

Rozdział V
Quaestio Ecclesiae II – Communio
1. Kontekst historyczno-egzystencjalny
1.1. Doświadczenie spotkania z mistrzami teologii
1.1.1. Święty Augustyn
1.1.2. Romano Guardini
1.1.3. Henri de Lubac i Hans Urs von Balthasar
1.2. Doświadczenie pracy w Kongregacji Nauki Wiary
1.3. Doświadczenie papiestwa
2. Linia rozwoju
2.1. Eklezjologia eucharystyczna
2.2. Prymat i kolegialność
2.3. Extra Ecclesiam salus nulla est
3. Ciągłość i przełom
3.1. Ku współczesności
3.2. Ku wieczności
3.3. Ku prawdzie. Quaestio veritatis

Zakończenie